Flores - Chetumal

Een rustige middag en avond in Flores. Een klein stadje met smalle steegjes en een leuke wandelkade. Een brug aan de zuidzijde verbindt het eiland met vaste land. Aan de noordzijde varen kleine motorsloepjes als pontjes over het meer. Veel leuke restaurantjes en lekker eten. De bediening echter is kl..ten. Vandaag de een-na-laatste dag van de tour. Vanochtend weer vroeg op voor de rit naar Chetumal in Mexico. Morgen (woensdag) Playa del Carmen. Geen excursies meer, alleen maar de bus. Om tien uur bij de grens van Guatemala en Belize. Iedereen er uit en lopende met handbagage en koffers de grens over en dat allemaal voor een extra stempel in het paspoort. De rondreis is eigenlijk alleen Mexico en Guatemala. We zijn maar 20 km Honduras in geweest om Copan te bezoeken en Belize ligt toevallig op de kortste route tussen Flores en Playa. We gaan hooguit stoppen voor de lunch. Belize ziet er wel heel anders uit. Deze voormalige britse kolonie (Brits Honduras) en lid van het Gemenebest doet heel europees aan. Laagland, veel grasland met vee, europese/amerikaanse huizenbouw. Taal: Engels dialect, Geld: dollars, Mentaliteit: Australisch. Zonnetje erbij en lekker warm. Hopelijk ook verderop in Mexico. Nog wel veel schade te zien van de orkaan die twee weken is overgeraasd.........

...Na de lunch is de lucht betrokken en minder warm. Bij de lunch flesjes pepersaus op tafel, soorten Tobasco. Specialiteit van Berlize. Pittigheid wordt aangegeven in kruisjes. XXXXX (5X) is het maximum. Mijn gehemelte gloeit nog na van de 3 druppels 4X die ik bij de Stewed Chicken (rice&beans met kip, lokale specialteit) heb genomen. Berlize lijkt wel wat op de TV versie van Australie (outback).....

...... Vijf uur aan de grens met Belize en Mexico. Uit de bus en bij immigratie(!) $15 betalen voor een stempeltje om Belize uit te mogen. Geen andere migranten, alleen onze bus. Maar de latinos weten overal tijd uit te rekken. Het mannetje aan de bali had de hele middag niets te doen gehad en wilde er nu lekker van genieten. Resultaat een lange rij en meer dan een kwartier wachten. Rijst met bonen was een ongelukkige keuze voor de lunch. Na het stempeltje over naar een nieuwe bus en chauffeur. Bussen van Guatemala mogen niet in Mexico rijden (en andersom ook niet). 1500m verder uit de bus, op het mexicaanse immigratiekantoor een visa-formulier invullen, daarna met de handbagage en de koffer aan de hand in het donker de grens over lopen. En dan de koffers weer in de bus en door naar Chetumal.....